Baby als stal jonge koetjes




Een baby is net een stal jonge koetjes. Ik heb wel eens op een boerderij gewerkt in Zuid-Frankrijk en in Ierland. Meestal deed ik daar de tuin. Urenlang gras maaien rond het bedje met jonge lente uien en de grond rond de rijen aardappels schoon wieden.
Soms deed ik ook de koeien. Melken, hooi geven, stro verschonen, stal uitmesten en naar de wei brengen.
In de stal is er een plek voor de oude koeien en een kant voor de jongeren. Die jongere hoef je nog niet te melken. Dat gebeurde op de plekken waar ik vertoefde nog (of liever gezegd weer) met de hand.

Wie ooit een burnout heeft van papierwerk moet gewoon eens in een stal koeien gaan werken. Kun je ook een burnout van krijgen misschien, maar niet omdat daar nou zo veel letters en cijfers om je oren vliegen. Verder doen koeien iets met tijd. Ze vervormen de tijd, lijkt wel. Met hun gestommel en geloei, hun heen en weer gedein rondom de voederbak. Wat lang zou moeten duren lijkt kort (hoe snel ze hun hooi op hebben) Wat maar een klein ommetje is duurt eindeloos (de weg van de stal naar de wei) Wat dat betreft lijken ze sprekend op een baby.
Die heeft ook een monopolie op de tijd. Zodra hij aan zijn flesje begint schijnt hij de tijd stil te kunnen leggen en heeft hij daarbij ook nog de gave dat je heel langzaam zelf in een soort hazenslaapje dommelt.

Maar waarom een baby echt op een stal jonge koetjes lijkt, is omdat niets ooit meer ophoudt. De stal is nooit schoon. Het werk is nooit af. Het heen en weer hobbelen tussen het binnenverblijf en de wei, en weer terug, gaat eeuwig door.
Ze zijn de hele dag in touw en laten 's morgens al heel vroeg van zich horen. Het is werken, werken, werken. Hebben ze het ene baaltje hooi op, kun je het andere alweer gaan geven.
En ze sabbelen.
Kleine koetjes het liefst op je (vlakke) hand. Mijn baby het liefst op mijn kin.
Ik weet niet hoe het is met meer baby's, drie of vier, of ze dan nog meer gaan lijken op een kudde koetjes. 1 baby vind ik al bijna een hele stal. Hij krijgt melk in plaats van het te geven, maar zijn gedreutel is after all (lees: na de hele dag werken) nog 10 x zo aandoenlijk, rustgevend en ontspannend.

Reacties

Bregje zei…
Lieve Sas, wat prachtig, meer daarvan!
liefs, Bregje

Populaire posts van deze blog

UIt de cyclus: Mapjes

Presentatie boekje 'Naar de moestuin toe en terug'